Dulu ade kucing kat rumah, name die gebu. Gebu comel sangat. Tapi gebu ngade-ngade, suka merayap pergi umah orang, melepak sambil mengorat kucing-kucing yang lalu lalang. Mula-mula semua orang suka Gebu, sayang Gebu sbb Gebu sangat gebu dan cute. Tapi lama-lama orang jadi meluat dengan gebu yg sangat kuat makan, dan mintak makan tak henti-henti. Tapi famly aku still sayang Gebu, ckap elok-elok kt Gebu jgn melepak kt umah orang lagi, jgn mintk makan kt umah org lagi, nanti orang marah, nanti orang benci, duk la umah diam-diam, kan semua ada, tp Gebu degil gak. Tetap keluar jugak menunjukkan kegebuan die kepada semua kucing-kucing area umah aku..
Satu hari gebu tak balik-balik.. duduk umah jiran, jiran tu kurung gebu dalam rumah, buat Gebu macam anak die sendiri.. Si jiran dh tangkap sayang sama Gebu sbb gebu tiap ari melepak kt umah die. Aku ckp kt mak, apsal jiran tu amik gebu.. Mak jawab, "tak pe la, dh gebu suka duduk sane, makan sedap2 agaknya, janji ade org jage die tak pe la..."
Sejak tu, Gebu tak balik umah lagi, sekadar lalu je blakang rumah kadang2.. Sungguh tak mengenang budi betul Gebu tu.. Itu lah kisah Gebu si kucing yang gebu...